روزی پسری ازپدربزرگش پرسید: پدربزرگ درباره ی چه می نویسی؟ پدربزرگ پاسخ داد: درباره توپسرم . امامهم تراز آنچه می نویسم ، مدادی است که با آن می نویسم . می خواهم وقتی بزرگ شدی ، توهم مثل این مدادبشوی! پسرک باتعجب به مدادنگاه کرد وچیزخاصی درآن ندید . بنابراین گفت : اما این هم مثل بقیه ی مدادهایی است که دیده ام! پدربزرگ گفت: بستگی دارد چه طوربه آن نگاه کنی . دراین مداد ، پنج صفت هست که اگربه دستشان بیاوری ، برای تمام عمرت به آرامش می رسی.
صفت اول: می توانی کارهای بزرگ انجام دهی،اماهرگزنبایدفراموش کنی،دستی وجوددادردکه هرحرکت توراهدایت می کند.اسم این دست خداست .اوهمیشه تورادرمسیراراده اش حرکت می دهد.
صفت دوم: بایدگاهی ازانچه می نویسی دست بکشی وازمدادتراش استفاده کنی.این باعث می شودمداد کمی رنج بکشد ، امانوکش تیزترمی شود . پس بدان که باید رنج هایی راتحمل کنی ، چراکه این رنجهاباعث می شودانسان بهتری شوی.
صفت سوم:مدادهمیشه اجازه می دهدبرای پاک کردن اشتباه،ازپاک کن استفاده کنیم.بدان،که تصحیح کارخطا،کاربدی نیست ودرواقع برای اینکه خودت رادرمسیردرست نگه داری،مهم است.
صفت چهارم:چوب یاشکل خارجی مداد مهم نیست، زغالی اهمیت دارد که داخل چوب است.پس همیشه مراقب درونت باش.
صفت پنجم:مدادهمیشه ازخود اثری به جا میگذارد.بدان،هرکاری که می کنی،درزندگی ات اثرمیگذارد.سعی کن نسبت به هرکاری که انجام می دهی،هوشیارباشی وبدانی چه می کنی.
