سلام به همه ی همراهان ارزشمند.

بعد از مدت ها فشار کاری و درگیری های بی حد و اندازه، امروز صبح حس میکنم بیکارام!! بی کار که نه ! حوصله بعضی کارها رو ندارم و کار زیاد مهم و فوری هم ندارم! تصمیم گرفتم بنویسیم...

چند وقتی میشه توی وبلاگای مختلف از فرهنگ میبینم و مطالب زیادی در مورد فرهنگسازی و ... تصمیم گرفتم امروز در مورد آسیب شناسی فرهنگی و راهکاری جهت رسیدن به جامعه ای ایده آل بنویسم.

ایران پس از سال ها استعمار در بهمن 57 در یک تحول مدیریتی به مسیری جدید هدایت شد. هدایتی که بی شک دست الهی در وقوع آن نقش به سزایی داشت. انقلاب جمهوری اسلامی ایران آغازی برای تحقق انسانیت و آزادی بود. اما مردم ایران در این حرکت از وضعیت بسیار تأسف بار به وضعیت سراسر امید در حال حرکت بودند که جنگ تحمیلی ویرانی هایی را بر گردن ملت انداخت.

امروز پس از 30 و اندی زیر ساخت های عمرانی و اقتصادی در حال رشد بوده و به ایده آل نزدیک و نزدیک تر می شود. شاید بتوان از بهداشت، امنیت، عمران، اقتصاد، عدالت و ... به عنوان معیار های توسعه نام برد که انقلاب اسلامی هنوز در حال رشد بوده و باید بخش عظیمی از بودجه خود را صرف این امور نماید. اما غافل شدن از فرهنگ اشتباه بزرگ و نا بخشودنی هستش که همه حوزه ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

اگر خدمات بهداشتی و پزشکی یا وضعیت اقتصادی رشد 100 درصدی داشته باشد اما فرهنگ استفاده و یا فرهنگ عمومی جامعه مناسب نباشد این خدمات ارزش چندانی را ندارند.  عدم نهادینه شدن فرهنگ گذشت، قناعت، صبر و ... باعث می شود عده ای بازار را از وضعیت عادی خارج و بحرانی کنند. بی شک این از عدم رشد فرهنگی در کنار ما بقی حوزه ها حکایت دارد.

به نظر من این آشفتگی فرهنگی نیاز به دو انقلاب دارد. انقلاب اول در تشکیلات سازمانی و انقلاب دوم در تفکر مردمی.

تشکیلات سازمانی:

سازمان ملی فرهنگ  این سازمان به صورت مشخص نقشه راهی را ترسیم و در تمام ابعاد امور به صورت یکسان و هماهنگ پیش ببرد. با توجه به روحیه تعامل در بین مدیران به نظر میرسد این تشکیلات اداری می تواند هماهنگی لازم را برقرار و از موازی کاری و یا کارهای بی هدف جلوگیری کند. این سازمان می بایست جهت جلوگیری از ورود تصمیمات سیاسی زیر نظر مستقیم رهبری فعالیت کند .

تفکر مردمی:  همه ی مردم باید به این باور برسند تا خودشان در خود تحول ایجاد نکنند و انسان با فرهنگی نشوند جامعه از این بحران خارج نشده وبه توسعه فرهنگی نمی رسد. اگر من ، تو و او دروغ بگوییم و اهل صداقت نباشیم پس چه کسی در جامعه راست بگوید؟!

 بی فرهنگی واگیر دار هستش و سریع از حیوان به انسان و از انسان به انسان منتقل می شود! بسیار از خود و افکار خود مراقبت کنید تا به این درد دچار نشوید. دکتر این بیماری هم اصول اعتقادی و رفتاری اسلام و فرهنگ کهن ایران باستان هستش.

برو به سمتش و برای معاینه و درمان خودت وقت بزار و هزینه کن... تا پول خرج نکنی خوب نمیشی... بی فرهنگی از سرطان خطرناک تر است... این را دریابید...