فرهنگ و اقتصاد دو بالند که اگر یکی از آنها ضعیف بماند آن یکی هم موفق نخواهد بود .طی سالیان گذشته دشمن برنامه های مختلفی را برای تسلط بر کشور به کار گرفت که هیچیک موفق نبودند تا اینکه به دو گزینه فرهنگ و اقتصاد رسیدند .

به همین علت جنگ نرم افزاری و تهاجم فرهنگی و آسیب رساندن به اصول فرهنگی را در پیش گرفت که اثرگذاریهایی هم داشته است.

حال اگر قرار است کشور را تقویت کنیم و اقتصاد مقاومتی داشته باشیم قطعا باید دوبال فرهنگ و اقتصاد را همزمان تقویت کنیم.

این دو حوزه مهم لازم و ملزوم یکدیگرند اما توجه به فرهنگ و تقویت آن بر اساس مبانی دین اسلام اولویت دارد چرا که به عنوان مثال اگر فرهنگ کار نهادینه شود اقتصاد هم به دنبال آن رونق خواهد گرفت.

هریک ازاین موضوعات  ابزاری برای فرهنگ سازی و انتقال تفکر و اندیشه به مخاطبان برای نهادینه کردن آرمانها و اهداف کشور بر اساس دین اسلام است.

در کنار توجه به فرهنگ باید مدیریت اقتصادی، منابع، مصرف، تولید ،درامد و مالیات را هم مد نظر قرارداد.مقام معظم رهبری توجه به این نکات عنوان سال را فرهنگ و اقتصاد با عزم ملی و حرکت جهادی نامگذاری کردند بنابراین منویات ایشان نباید مغفول بماند و همه ما باید درصدد تحقق این مهم باشیم.

مسئولان نباید به این نامگذاری ها نگاه شعاری و کلیشه ای داشته باشند بلکه باید با برنامه ریزی و درک صحیح از این مفاهیم در راستای تحقق آن عمل کنند.

مسایل فرهنگی و دغدغه های اقتصادی مختلفی در کشور وجود دارد که مسئولان باید بدور از شعار و با توجه به منویات رهبری در راستای رفع این مشکلات گام بردارند.

 نامگذاری هرسال با عناوین خاص نشانگر و معین کننده اولویت‌ فعالیت‌های کشور آن بخش است.نامگذاری سال 93 به عنوان اقتصاد و فرهنگ نشانگر اولویت‌های این دو حوزه در اجرا، قانونگذاری و حوزه قضایی را نشان می‌دهد.

 به دلیل اینکه در چندین سال گذشته دشمنان نظام جمهوری اسلامی تلاش کرده‌اند با وضع تحریم‌های ناجوانمردانه ملت ایران را وادار به تسلیم و عقب نشینی کنند از این رو باید فعالیت‌های اقتصادی در اولویت امور کشورداری باشد.گشایش و توسعه اقتصادی تنها با تکیه بر ارزش‌های دینی، انقلابی و علمی رخ می‌دهد.  

 زمانی می‌توان در فعالیت‌های اقتصادی موفق بود که عزمی ملی در کشور ایجاد شود و مردم در اقتصاد کشور نقشی پررنگ داشته باشند.مدیریت جهادی مدیریتی معمولی و روزمره نیست بلکه مدیریتی از جنس جهاد مبتنی بر سخت‌کوشی و نگاهی عبادی داشتن به کار خود است.

باید به گونه ای عمل شود تا با استفاده از ظرفیت های بالقوه کشور در حوزه های مختلف به درون زایی اقتصادی دست یابیم. این ظرفیت ها باید به سمت و سوی شکل گیری و رونق تولید حرکت کنند .

درون زایی اقتصادی باید بر تفکرو فرهنگی که سمت و سوی عدالت اجتماعی دارد مبتنی باشد که همان فرهنگ اسلامی است.به همین علت فاصله طبقاتی در این جوامع روز به روز بیشتر شده است و بحران های جدی اقتصادی ایجاد شد.

بنابراین در تصمیم گیری های اقتصادی که چندین سال است مورد تاکید مقام معظم رهبر ی قراردارد، مسئولان باید تحقق عدالت اجتماعی را مد نظر داشته باشند ،زیرا این مهم با تکیه بر فرهنگ غنی اسلامی که برترین سبک زندگی را ارائه می کند و در نامگذاری امسال بر آن تاکید شد حاصل می شود.

اگر قراراست در دنیا حرف جدیدی بزنیم و نگاه جامعه جهانی به اسلام جلب شود باید چارچوبهایی که انتخاب می شود مبتنی بر فرهنگ اسلامی باشد.

مدیریت بر این موضوع باید از حالت اداری خارج شده و حالت جهادی و مردمی داشته باشد همانند دوران دفاع مقدس که همه مردم آمدند و با مدیریت جهادی به پیروزی رسیدیم.اگر موضوع اقتصاد، فرهنگ با عزم ملی و حرکت جهادی به یک مطالبه عمومی تبدیل شود قطعا از حالت شعاری خارج و عملیاتی خواهد شد.

چندین سال است که رهبری نظام مسئله اقتصاد و چالشهای اقتصادی را در قالب انتخاب عناوین سال نو مد نظر قرارمی دهند اما مسئولان توجه لازم را به این کدها ندارند.

 مبحث اصلاح الگوی مصرف، جهاداقتصادی، همت مضاعف و کارمضاعف ونهایتا حماسه سیاسی- حماسه اقتصادی از جمله این عناوین است که ای کاش مسئولان و کلیه کارگرازان نظام اعم از مجلس و دولت توجه بیشتری نسبت به این محورها می کردند.

 این سیاست ها تاکید دوباره بر محورهای اقتصادی و نامگذاری سالهای پیش است که اگر طی این سالها مسئولان نسبت به این نکات توجه لازم می کردند و متناسب با آن برنامه ریزی و فعالیت داشتند، الان نصف راه و مسیر تحقق اقتصاد مقاومتی طی شده بود.

 به همین علت نتیجه گیری که باید طی این سالها حاصل می شد، صورت نگرفت.  شاید اگر به موقع نسبت به این نکات توجه می شد دیگر ایشان در ماه های پایانی سال از خلاءهای فرهنگی موجود در کشور گلایه نمی کردند.

 تاعمل در کار نباشد، با صدور بیانیه دردی دوانمی شود. اگر واقعا می خواهیم مشکلات فرهنگی حل شوند باید همه دستگاه هایی که مسئولیت دارند مثل ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی ، وزارت کشور و وزارت آموزش و پرورش که تقریبا زیربنای تمام مسایل فرهنگی از این وزارتخانه شکل می گیرد به نحو احسن فعالیت و برنامه ریزی کنند.

 بحث اقتصاد و فرهنگ با هم ارتباط تنگاتنگی دارند به طوری که اگر مشکلات اقتصادی حل شود بسیاری از مشکلات فرهنگی و اجتماعی هم حل خواهد شد.

 در صورت ایجاد اشتغال و رفع بیکاری خیلی از مفاسد اجتماعی حل می شود اگر جوان ما کار و شغل داشته باشد به دنبال آن می توانند ازدواج کرده و تشکیل خانواده دهند و از این طریق موضوع افزایش جمعیت مد نظررهبری نیز محقق خواهد شد.

نامگذاری ها یی که از سوی رهبری انجام میگیرد حاوی نکات کلیدی و کارسازی است که نباید در حد نصب بنر و برگزاری همایش و سخنرانی دیده شود، بلکه باید به صورت عملیاتی  پیگیری شود.

همچنین اگر ما بخواهیم شعار امسال را محقق سازیم باید به بخش گردشگری توجه ویژه داشته باشیم چرا که هم در رشد اقتصادی اثر گذار است و هم در حوزه فرهنگ به رشد و توسعه فرهنگ بومی و مذهبی کمک می کند و حتی فرهنگ های محلی کشور را در جهان مطرح می سازد.

باید بپذیریم که اکنون بیشترین گردش منابع اقتصادی کشور در حوزه اقتصاد است، در صورتی که پتانسیل های گردشگری ایران فرصتی مناسب برای توسعه و رشد اقتصادی است.

گردشگری یک صنعت در حوزه اقتصاد با گردش مالی بسیار بالا بوده و در بخش هایی از قبیل خدمات و تولید، تاثیرات اقتصادی بسیار بزرگی دارد.باید توجه داشت رونق صنعت گردشگری معضلاتی از قبیل نبود فرصت شغلی را رفع می کند و با برنامه ریزی برای این بخش از اقتصاد، می توان بسیاری از مشکلات کشور را حل کرد.

برای تحقق شعار سال باید از نظام ارجاع و تشخیص استفاده شود، به نحوی که در نظام ارجاع، دولت آن دسته از مشکلاتی را که در نظام اقتصادی نیاز به بازنگری داشته را به مجلس ارجاع دهد و نمایندگان نیز بر اساس لوایح، موانع پیش رو در حوزه سرمایه گذاری، کارآفرینی، اقتصاد مقاومتی و فرهنگ و مدیریت جهادی را اصلاح کنند.

رهبر انقلاب هفت سال پی در پی شعار های اقتصادی را برگزیده اند و این موضوع بیانگر باقی ماندن مشکلات در اقتصاد است، شاید مسایلی از قبیل معیشت مردم، تحریم و بیکاری دلایل انتخاب های هفت سال اخیر باشد و باعث شده طی این سالها حل مشکلات اقتصادی در اولویت های کشور قرار گیرد.

شعار اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی در حقیقت معنای واقع بینی داشته و باید در ابتدا کمبودها را قبول کرد و پس از آن به فکر راهکاری برای حل مشکلات باشیم، همچنین این باور باید وجود داشته باشد که راهکار برای رفع مشکلات وجود دارد.